Sunday, May 13, 2018

Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ κ. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ


Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ κ. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
=====

Ηρεμείστε, κ. Τσακίρογλου! Δεν ονομάσαμε κανέναν άνθρωπο “πατάτα”. “Πατάτες” ονομάζουμε τα χοντρά λάθη που κάνουν οι άνθρωποι και ως παιδαγωγός καταλαβαίνετε ποια είναι η διαφορά. Και επρόκειτο αναμφισβήτητα για χοντρά λάθη του κ. Ρίζου και όχι για “αβλεψίες”! Από το να πάρουμε ένα μολύβι ή ένα πληκτρολόγιο και να γράφουμε ό,τι μας κατέβη εις βάρος αγωνιστών, καλύτερα είναι -όπως λέτε- “να πέσουν τα χέρια μας κάτω” από την αποθάρρυνση που μας έχουν προκαλέσει τα λάθη μας. 

Δεν σας κρύβω ότι τα ίδια αισθήματα έχουμε και εμείς. Πήρα να σας γράψω μερικά πράγματα πάνω σε αυτά που εκθέτετε στο άρθρο σας και είδα ότι δεν έλεγα κάτι το καινούργιο. Τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναπεί και ματαπεί, δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλαμβάνουμε. Μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. Αφού, όμως, δείτε τον αντίπαλόν σας να διακατέχεται από αυτά τα αισθήματα της παραιτήσεως, τότε μιλάτε για έλλειψη ευπροσηγορίας. Τελικά τι θέλετε; 

Διαθέτετε ευήκοον ους για διάλογο και νουθεσίαν, αν ο άλλος κάτι μπορεί να σας μεταδώσει και είναι αντικειμενικά ανώτερός σας ή όχι; Είστε, σε τελευταία ανάλυση, αυτεξούσιοι να κάνετε ό,τι θέλετε. Μόνο, σας παρακαλώ, να μην λέτε ψέματα. Αν κανείς ανύποπτος μπει στο ιστολόγιο που εκτίθενται αυτές οι απόψεις, δημιουργεί την εντύπωση ότι αυτοί, τους οποίους πολεμάτε, είναι τίποτα φιλαράκια με τους Οικουμενιστές. 

Επίσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι είναι αυτό που σας κάνει να πιστεύετε, ότι, ενώ οι Πατέρες ποικιλοτρόπως εφήρμοσαν την οικονομία, σήμερα επέστη ο καιρός να εφαρμόσουμε την ακριβέστερη ακρίβεια; Για ποια αποτελεσματικότητα της ακρίβειας μιλάτε; Εγώ έχω κοντά είκοσι χρόνια να πάω στην ενορία μου, στην οποία ήμουν κάθε Κυριακή εκεί για άλλα είκοσι χρόνια -απομακρύνθηκα επειδή με θεώρησαν εκείνοι “ακοινώνητη”- και δεν ίδρωσε κανενός το αυτί. Τι είναι αυτό που σας κάνει να πιστεύετε ότι, αν εφαρμόσουμε την ακραιφνή Αποτείχιση, αυτό θα τους συνταράξει; Και γιατί δεν συντάραξε την Εκκλησία του Βόλου η ακραιφνής Αποτείχιση του π. Ευθυμίου; 

Μόνο ένα να ξέρετε. Εμείς δεν θα κάνουμε την Εκκλησία παλαιό ημερολόγιο. Κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό και πιστεύουμε στην θεία συνέργεια. Σας παρακαλώ το ίδιο να κάνετε και εσείς γιατί αυτό είναι η πίστη της Εκκλησίας. Να είστε εσωτερικώς αναπαυμένοι και όχι συνεχώς σε έναν πόλεμο και με το χέρι στην σκανδάλη να βρείτε με ποιο τρόπο διασωληνώσεως ο π. Θεόδωρος μολύνθηκε. Το χριστιανικό είναι ο καθείς να κοιτά την δουλειά του και τον αγώνα του και να μην γίνεται αλλοτριοπράγμων.

3 comments:

  1. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  2. Κύριε Τσακίρογλου , μιλάτε για έλλειψη ευπροσηγορίας την στιγμή,  που και να θελήσει κάποιος νά γράψει κάποιο σχόλιο στις αναρτήσεις σας  , ο κ. Σημάτης δεν τό δημοσιεύει   πλήν ελαχίστων  και κατ' επιλογήν .



    Σας ευχαριστούμε για τό καινούργιο  εξομολογητικό άρθρο σας στην " πατερική παράδοση " .  Σας καταλαβαίνουμε απόλυτα  . Δεν χρειάζεται νά μας πείτε πολλά , είναι άλλωστε κοινά βιώματα  όλων  των χριστιανών που ασκούν την ευλάβεια μέ μία συνέπεια και τιμιότητα .  Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι  , γιατί όλα αυτά τά βιώματα  που συνιστούν το συνειδησιακό μαρτύριο του χριστιανού  τα συνδέετε αποκλειστικά μέ την αποτείχιση και μάλιστα στην " υποχρεωτική εκδοχή "  . 



    Όποιος άνθρωπος  οποιασδήποτε  ηλικίας θελήσει νά   ασκηθεί στην πνευματική ζωή  και στην ομολογία της  πίστης  , θά αντιμετωπίσει  όλες τις συνέπειες που λέτε , δηλαδή τον χλευασμό  , τον   κοινωνικό αποκλεισμό ,  τις λοιδορίες ,  τόσο σε επίπεδο κοινωνικό  και εργασιακό όσο και οικογενειακό , τόσο σε επίπεδο  πρακτικό όσο και υπαρξιακό .  Επί πλέον για ποιό λόγο ιδιοποιείστε τό μαρτύριο της  ομολογίας   την στιγμή , που είναι κοινό σέ όλους που ομολογούνε καθ' οιονδήποτε τρόπον   μέ  " οικονομία " ή μέ " ακρίβεια " ;  Εγώ γνωρίζω πολλούς αδελφούς που ασκούν την " υποχρεωτική " αποτείχιση  και δεν βλέπω  όλα αυτά τά τραγικά σημάδια της ομολογίας  . Εσείς πού τα είδατε ;  Και άν υποστήκαμε   τό κάτι τις λίγο , θα πρέπει νά ντεπόμαστε νά τό κάνουμε λόγο  .  Συνεχώς υπάρχει αυτή η   φορτική επανάληψη , οτι οι " υποχρεωτικώς " αποτειχισμένοι  υποφέρουν και  θυσιάζονται  ενώ οι  " δυνητικώς " αποτειχισμένοι  διαβιούν μέ " πονηρία και βόλεμα " !  Θά έπρεπε νά ντρεπόμαστε νά λέγονται τέτοια πράγματα.

    ReplyDelete
  3. Κάποτε ρώτησα μία αδελφή  νά μου εξηγήσει  τί είναι αυτό  που λέγει οτι η αποτείχιση είναι μαρτύριο  και η απάντηση ήταν  : νά αυτό που λέγεται  οτι είσαι φανατικός και ακραίος και πλανεμένος  για εμένα είναι μαρτύριο ! Τόσο  μεγάλο μαρτύριο ! Εν τω μεταξύ  βγάζει μία σπιθαμή γλώσσα γι αυτούς  που δεν συμφωνούν μέ την δογματοποιήση της αποτείχησης .  Δηλαδή συγγνώμη , περάσαμε όλα τά στάδια της πνευματικής ζωής  και σε όλες τις φάσεις της ζωής ενός ανθρώπου και δεν ψηθήκαμε  στην αντιμετώπιση των  προβλημάτων που θέτετε και  τώρα θεωρούμε οτι είναι συνέπεια της αποτείχισης !



     Δεν αμφισβητώ οτι όσα θέματα θέτετε  είναι  συνυφασμένα  μέ τον πνευματικό αγώνα  και  την αυτονόητη υποχρέωση της ομολογίας  του χριστιανού  . Θεωρώ όμως οτι  είναι λάθος νά τά αποδίδουμε  στην  "υποχρεωτική " αποτείχιση . Επί πλέον είναι  από πνευματικής  πλευράς  άτοπο  και ασύμφορο νά αναφερόμαστε  σέ κάποια υποτιθέμενη υπεροχή  της δικής μας αρετής , ομολογίας ,θυσίας ,  τελεσφορίας της δικής μας  ομολογίας  , γιατί μέ τό πές πές στό τέλος το πιστεύουμε και  ύστερα αυτό γίνεται οίηση  και κενοδοξία . Ο χριστιανός όταν κάνει τό καθήκον του δεν μιλά και δεν κραυγάζει , γιατί είναι αναπαυμένος μέ αυτό που κάνει .



    Αναφέρομαι γενικώς σε μία φορτική τακτική που ακολουθείται  ,  νά στηλιτεύονται άνθρωποι  που  ομοίως   αγωνίζονται και  μετέχουν των   ιδίων  μέ εμάς  παθημάτων   και  όχι  ειδικώς  στην  εξομολογητική σας διάθεση  νά  μάς εκθέσετε  τά βιώματά σας .  Μέ όλο τον σεβασμό  στό   συνειδησιακό μαρτύριο  τό δικό σας και του κάθε χριστιανού .

    ReplyDelete