ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΧΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ

ΒΙΒΛΙOΚΡΙΣΙΑ

________

Χριστόδουλου Βασιλειάδη, Τα κωλύματα ιερωσύνης, Εκδ. Αγία Ταϊσία, Λευκωσία 2016, σσ. 40.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Μ’ ένα θέμα που «καίει» ασχολείται το παρόν. Σε μια εποχή αχαλίνωτης εκκοσμίκευσης από τη μια, κι αλυσιδωτών εκπτώσεων στην «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν» από την άλλη, έρχεται το παρόν να αναταράξει τα νερά και την πνευματική ραστώνη και να μας προσγειώσει φανερώνοντας  τα αυτονόητα: Η ιερωσύνη είναι μέγα υπούργημα και δεν είναι το πρόχειρο κι εύκολο καταφύγιο του καθενός. Είναι υπηρεσία προς τον ζώντα Θεόν κι όχι εφαλτήριο που στοχεύει σε στόχους του κόσμου τούτου. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος». 

Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται αβίαστα από την ανάγνωση του μετά χείρας πονήματος. Παρουσιάζονται οι προϋποθέσεις για να εισέλθει κάποιος στα ενδότερα του καταπετάσματος, εις τα Άγια των Αγίων. Οι παρατιθέμενες μαρτυρίες από την αποστολική και πατερική παράδοση ηχούν ως σάλπιγγες αρχαγγελικές, ως «φωνή υδάτων πολλών». 

Η παροιμία είναι αρκούντως σαφής: Κάλλιο άδειο το μαντρί, παρά γεμάτο λύκους. Ασφαλώς η θεία χάρις τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί, αλλά όλ’ αυτά υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι ο προσερχόμενος στον παμμέγιστον βαθμόν της ιερωσύνης έχει «ένδυμα γάμου». «Ένδυμα γάμου» δεν είναι εν προκειμένω ούτε τα πτυχία, μήτε τα διδακτορικά σε ξένα κι ετερόδοξα πανεπιστήμια, πολλώ μάλλον η φωνή κι η εμφάνιση. Αν ο κληρικός έχει το μέγιστο των προσόντων ήτοι τον «φόβον Κυρίου» κι είναι αλλότριος και ξένος των κωλυμάτων, που προβλέπονται από τους Ιερούς Κανόνες, οίτινες απαγορεύουν την είσοδό του εις τα ενδοτερα του καταπετάσματος, αναμφιβόλως δέχεται δαψιλή την χάριν του Θεού, η οποία τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί. Παραδείγματα συγκλονιστικά ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς, ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης και τόσοι άγιοι κληρικοί των ημερών μας.

Ευχαριστούμε τον καλό συγγραφέα που μας παράθεσε, εν συντομία και με σαφήνεια, τη διδασκαλία των θείων Γραφών, των Ιερών Κανόνων, των Αγίων Πατέρων αλλά και συγχρόνων Αγίων στο περί ιερωσύνης κεφάλαιο. Γνωρίζετε τι συνέβη, κατά το ιερόν Ευαγγέλιο, όταν ο οικοδεσπότης συναπαντήθηκε, κατά το δείπνο, με τον άνθρωπο που δεν είχε «ένδυμα γάμου». Μόλις του απηύθυνε το λόγο  με το φοβερό εκείνο:- «εταίρε εφ’ ω πάρει» η τιμωρία ήλθε πάραυτα.

Το συμπέρασμα του συγγραφέως μεσά από τις σελίδες του παρόντος είναι διαυγέστατο: Όσοι επιθυμούν να εισέλθουν στις τάξεις του κλήρου, ας φροντίσουν να εκπληρούν και τις προϋποθέσεις εισόδου εις αυτόν, για να είναι η διακονία των κατά Θεόν.